Adiviñas, Coplas e Refráns

Adiviñas

 

Cómese no Entroido

A pesar da cachola,

As orellas e os cachelos.

¿qué é?

(As filloas)

 

¿Qué será que cando chega

cunha ledicia sen par,

a xente tápase a carga

e logo ponse a bailar?

(O entroido)

 

 

Refráns-Ditos

 

Día de Antrroido

e dia de Pascua,

Cada larpeiro

na súa casa.

 

Antroido á raxeira,

Pascuas na lareira.

 

Antroido á porta

para comeza-la cabeza do porco.

 

En Antroido,

disfraz de coiro

 

En tempos de Carnaval,

ningunha cousa está mal.

 

O antroido

alárgalle o coiro.

 

Venres de Comadres,

sábado fillogueiro,

domingo lardeiro,

luns gordo

e martes de Antroido.

 

San Matías coas súas artes

fai caer o Antroido en martes.

 

No Carnaval,

nada senta mal.

 

 

 

Coplas

 

Ven Antroido, ven axiña,

con mázcara e barullo,

para poder brincar coas mozss

e para encher ben o bandullo.

 

Adeus martes de Antroido,

adeus meu amiguiño,

ata o domingo de Pascua

non comerei máis touciño

 

Cacaracá,

ponte na pá,

Faime un bolo,

cómeo todo,

deixa un bocado

para o martes de Antroido.

 

 

 

Martes de Antroido,

ti has de vir,

cuncas e platos

han de ruxir.

 

Cacaracá,

ponte na pá,

Faime un bolo,

non o comas todo,

deixa unha miga

para o día de Entroido.

 

Eu quería ó carnaval

como un irmán verdadeiro,

agora xa non o quero,

que me chaman entroideiro.

 

¡Que ledicia! ¡Que festa!

¡Que chea de risas...!

Son os ananiños que se divirten

tirando cousas do arcón

da vella Alba.

E non é para menos,

que estamos no Entroido.

 

Anque lle vimos aquí,

non é por facerlle mal,

vimos por lle anunciar

que estamos no Carnaval.

 

¡Vinde nenas!

¡Vinde nenos!

Non quero cara de penas

e de choros moitos menos.

O Entroido imos festexar:

filloas e orellas

comeremos a fartar.

de disfraces non falemos

que eso non faltará.

 

Adeus martes de Entroido,

unto vello e longaniza,

escondeivos compañeirois

que hoxe é corte de linza.

 

Ha llegado el carnaval,

eEs un día de ilusión,

pues me puedo disfrazar

con mucha imaginación.

 

Aí ven o Entroido,

e festa rachada,

os nenos na escola

faremos foliada.

 

Un martes de carnaval

de gitana me vestí,

en un gran salón de baile

a mi amante perseguí,

le di las buenas noches

y de esta manera le hablé:

Tienes dos comprometidas,

comprometidas de amor,

una es alta y morena,

y la otra rubia como el sol,

no te cases con la morena

que serás un desgraciado,

cásate con la rubia

y serás afortunado.

 

¡Delgadiña, delgadiña

quen te vestíu de gorda,

con careta e sen careta

a fame ben se che nota.

 

Dicen entre elas falando

eu non saio polas casas,

porque nunhas danme caldo

e noutras danme papas.

 

---

Recollidas por alumnos do colexio Veleiro Docampo de Castro Ribeiras de

Lea (Castro de Rei-Lugo), nos cursos 95-96 e 96-97, e publicadas no libro

“Anacos da nosa cultura”.