ANTROIDO VAL DE FRANCOS 2014 - SERMÓN 2014
CRISANTO Boas tardes forasteiros, e veciños deste Val, aquí estamos encantados por volver ó Carnaval. Quérovos felicitar, amigos, fágoo de todo corazón, porque se ve que a crisis non vos matou a ilusión. Vexo que hai nova comisión. ¡Por fin hemosde poder cobrar! Que as rapazas destes anos sempre mandaron apuntar Sobráronlles muitos cartos según dixo o agente Graciano. Pero, pra traer boas orquestas, ¡a comisión deste ano! Estábavos eu nos baños aló no salto de Belesar e chegaron alí pra taerme a este campo de Ansemar Salín dalí á carreira, porque o camiño faise duro gracias que uns bos velliños me prestaron este burro Achegoúseme esta señora, e preguntou con cara de risa: Pra donde vai vosté, señor, e por que leva tanta prisa? Ó ver a unha muller con tanta gana de aprender, apeéime eu da burra e dixen: Dígame, que quere saber.
FELOMENA Eu quería saber unha cousa, se me fixera o favor: que me diga de donde vén e como se chama o señor CRISANTO A miña gracia é Crisanto e nacín na Fonsagrada. Pero a miña vida privada a vosté non lle importa nada. FELOMENA Pois eu chámome Felomena, filla dun de aí de Duarría, e como é a miña vida xa llo direi outro día. Pero aló cando era nova, estáballe coma un trén: A cantos lles fixo falta o conto, non llo neguei a ninguén. CRISANTO Logo terías muitos fillos... que eu xa sei por donde vás, serías igual ca unha cadela das que andan trás dos cás. Hanme de chamar curioso, e a min paréceme ben, pero eu quería saber que familia é a que tén. FELOMENA Tiven catro de solteira e outros cinco de casada, máis outros trés de viúda. ¡Xa é unha boa larada! Agora teño noventesete anos, e ándolle mui disgustada, porque fun visitar o médico e dí que de novo, preñada.
CRISANTO Pois anda que coa nova lei, non haberá que usar condón. Se lle sale un fillo birollo, criarállo Gallardón, E detrás dun disgusto, ¡outro! que me dixeron esta semana que a prencesa Belén Esteban tamén se volveu lesbiana. Temos que buscarlle parexa e ha ser boa de encontrar porque, según me dixeron, hai varias por este lar. FELOMENA Que hai muito mariquita tamén mo dixo a tía Emilia, e, como siga así o mundo, vamos quedar sin familia. CRISANTO Voulles decir una cousa, e que non lles pareza mal: ¡Reforcen os pantalós con cueiras de metal! Pois, tamén a Rouco Varela, como está tan bon mozo, colgáronlle unas rapazas unhas bragas ó pescozo El meteuse prá catedral correndo a toda prisa, pero, ó ver aqueles corpos, xa non puido decir misa FELOMENA Ata a farmacéutica de Castro, que é das máis veteranas, agora seique tén á venta aparautos pra lesbianas. CRISANTO Cale a boca Felomena. Dedíquese a fregar os platos que, se se dá en saber muito, non dá traído aparautos. Se o sabe a médica doña Concha, que trae os aparautos de lonxe o mismo precinta a farmacia e manda á María pra Bonxe. FELOMENA Falemos, logo, dos médicos, que parece que son boa xente. Pero se andas con muitas voltas, logo che enseñan o dente. Aquí hai médicos mui bós, se non es cego ben o vés. Según entras pola porta, xa che adiviñan o que tés. CRISANTO Agora daquí pra diante, esto muito vai cambiar: Ós que se boten pra mui tarde hanlles de dar o xentar. Que non se nos olviden os curas, xente que muito promete, mándaslles decir una misa, e por unha cobran sete. E máis ese de Gueira, agora que tén que comer mui lento. Está indo a clases dun político para comer máis en menos tempo.
FELOMENA O listo foi o veciño Gabino que tamén se meteu no trato, e non hai outro na rodeada que traballe máis barato Évos un home mui listo. A mín non me importa nada, pero cambiou unha cabra vella por una cocha preñada. A cocha salíu escueta, e a cabra volveuse preñada. Houbo que desfacer o trato é aquí non pasou nada. CRISANTO Un calé encargoulle unha pita, que tiña que ir morta é pelada. O gitano non apareceu. ¡Ala, María, a cociñala! Ándase averiguando a outro, que según dixo unha patrona, non deixa de mazar nunha viúda que hai nesta misma zona. FELOMENA Temos outro tema pendiente que merece muita caña. Trátase da pila de ladrós que están arruinando España. Hai varios tipos desta xente: con carné ou sin carné, uns que andan en coche e outros que andan a pé. Estes que rouban a pé, estes sonlles muitos menos. Senón morríanlles de fame as mulleres e os pequenos. |
CRISANTO Dá vergonza ser español senón que "venga Dios y lo vea". Seique somos os máis ladrós de toda a comunidá Europea. Se levanta a cabeza Franco, díxomo un señor de Outeiro, tropezan unos cos outros, a correr cara ó estranxeiro.
FELOMENA Pois mira que os sindicatos sonche un dos bos negocios. Os xefes convocan as folgas, e levan os paos os socios. O director da UXT, eso dígoo eu aquí, se o miras algo de lonxe, logo parece un xabalí. CRISANTO E agora que falamos deso quérolles preguntar: ¿Pra que valen os sindicatos se non fan máis que roubar? É que temos uns dirixentes que empezaron de aficionados, fóronlle collendo gusto e agora rouban a ferrados. FELOMENA A un veciño deste pueblo, dixéronme que a José de Agustín, roubáronlle catro bañeras, ¡maldito se cousa tal cousa vín! Agora as pobres vacas, ó quedar sin bebedeiros, teñen que volver coma antes a beberen nos caldeiros. CRISANTO Conchita pillou muito disgusto, e díxolle a Ramiro ó momento, Bríncate axiña en Castro. ¡Trai un pión de cemento! Antes de nos marchar, discúlpennos un momento, non os queremos deixar sin falar do Axuntamento.
FELOMENA Teñen un Señor Alcalde que parece mui traballador, non se pode decir o mismo do arquitecto ou aparellador. Ese aparella a calquera, con aires de gran señor. O que tén e que é ben simpático, competente e mui falador. CRISANTO Os que dán muito que ver, se se mira ben ó redor, son algúns concejales. ¡Non se sabe cal é millor! Hai tres ou catro por aí mui bos prás colocaciós. Pra traballar na residencia, pídanlles recomendaciós. FELOMENA Non importa o que sepas, se tés padriño do pepé. Pensan que a xente é pampa ou que está cega e non vé. Seique son cousas da política. Pensan que chupamos os dedos: O que importan son os votos e non o cuidado dos vellos. Os que entraron son bos, competentes e traballadores o que extrañan son as formas e a igualdá nos colores. Sempre ha de haber quen diga: Sonche todos igual: ver, oir e calar. Pois mentres que se pense así, nada se poderá cambiar. Vése que son coma as setas os pepeos e os liñares. Medran igual nas aldeas, nas vilas ou nas ciudades. E pra que non quede ningún. O Bloque é o máis partido. Esnaquizado en tantos cachos, ¿qen poderá dalos unido? CRISANTO O Beiras tomou a peito: O de renovarse ou morrer. Aparexou coa máis Nova, que logo o ha compoñer. E na Izquierda Desunida: Llamazares e Caio Lara. Llamazares é quen afala e Caio élles quen ara. Hai algún paxaro ceibo, ben espabilado e pillo, en vez de amañar as pistas, asfalta ben o bolsillo. Tamén hai algunhas mulleres que fan quilómetros a tutiplé, pois cando se acaben os cartos terán que volver a andar a pé. FELOMENA Eu diríalle ó Alcalde, que me parece bon señor, que entepoña mitá deles, e estaríase ben millor. Tamén oín que o Marichalar é un home do máis festexeiro. Pero según dice a xente, é que lle gusta un traseiro CRISANTO Xa era pra desconfiar, con eses pantalós rosa, máis ca parecer un Duque, parécese a una mariposa. Cando se vai de viaxe, aló polo estranxeiro, nunca vai cunha muller sempre leva un compañeiro. Que lle gusten máis os homes pode non precernos ben, pero, lo menos que se sepa, aínda non roubou a ninguén. FELOMENA E pois a infanta Cristina seique está desmemoriada, que cando foi declarar, non se acordaba de nada.
Según saliron de declarar, todos eles mui contentos. Xa non quedaba en España un billete de quinientos. Ahí temos ó Señor Rei, gran cazador e mui exacto, que este ano que pasou non saliu nada barato. Gracias a que tén boa paga, lo menos a xente eso opina, pero gran parte do que gana débello chupar Corina. CRISANTO Dicen que xa se apartou dela. Eso é o que tiña que facer. E como volva ás andadas, pouco ha tardar en morrer. Pois o que lle pasou ó príncipe tamén chama ben a atención: Todo preparado pra arrincar, ¡e non encende o avión! FELOMENA Gracias que apareceu Nicanor. Mirou e sentenciou en seguida: ¡Mirade que sodes burros! ¿Vai encender sin gasolina? Díxolle o seu amigo Don Felipe: Ti ben falas compañeiro, pero o noso problema éche que non hai diñeiro. FELOMENA E irémonos despedindo, que xa temos que marchar, a ver se pró ano que vén nos volvemos a xuntar. De paso que nos marchamos pasaremos pola rectoral bendicirlle ó Padre Alfredo a súa nova catedal. Damos, logo, a despedida, e aforran de se cabrear. Este sermón non foi feito con ánimo de molestar.
|